Chapter 2. Right now
Door: Manon Braber
28 September 2015 | Indonesië, Ubud
“I'll never be as young as I am right now
I'll never see the world like I do right now
So take in what's around you
Put your camera down
Take a shot, give it all you got
I have a way of getting stuck on yesterday
I tend to miss the little things that come my way
Always looking forward, always looking back
They seem so near, but they're not here
Cause time moves on so quickly
Without or with me
I've got to take a breath
And slow down, slow down
My mind is racing
Catch up, catch up
I've gotta pace myself
I'm always wondering
But I don't need to go right now
Let go, let go
We hold our fears too tight
Begin, begin, to live your life
The present is our future past
We've gotta make this moment last
Right now” – Sabrina Carpenter
Dinsdag, 22 september 2015
Eigenlijk zullen deze dagen zoals vandaag vaker gaan voorkomen vanaf nu, het enige wat ik heb gedaan is stage gelopen en geskyped met papa. Heel raar maar de stagedagen die ik hier loop zijn lang niet zo intensief alles gaat op een ander tempo, langzamer. Alles wat ik wil weten en wil leren moet ik vragen de mensen op mijn stageplaats zijn erg verlegen en zullen niet zomaar uit zichzelf zeggen wat we moeten doen.
Er zijn daar vier mensen hele dagen twee vrouwen en twee mannen. Katut is een man en heeft toch een soort van de leiding, hij is dan ook mijn stagebegeleider daar. Karmen is de andere jongen meer, hij is 16 jaar oud en tot een jaar geleden kon hij nog lopen, nu zit hij in een rolstoel en hier weten ze niet precies wat Karmen heeft. Kamong en Dayuh zijn de twee vrouwen beide doen gewichtheffen en beide zijn tot de heupen verlamd maar hebben wel gevoel in hun benen.
De eerste week proberen Anique en ik zoveel mogelijk te kijken om dan vervolgens aansluitend sportprogramma te kunnen bieden. Dus eigenlijk hebben we vandaag niet heel veel gedaan behalve gepraat en spelletjes gespeeld.
In de avond heb ik met papa kunnen skypen, helaas wel een verschrikkelijke verbinding. Het missen van thuis wordt al minder en langzaam aan kom ik hier in een ritme en wen ik aan de omgeving.
Woensdag, 23 september 2015
Deze dag was een huiswerkdag, we hebben hier in de tuin aan onze schoolopdrachten gewerkt en verder niet echt bijzondere dingen gedaan. Voornamelijk uitgekeken naar donderdag.
Echter heb ik besloten om niet meer te gaan reizen en gewoon drie maanden stage te lopen en dan naar huis te komen. Dus ik heb mijn vlucht omgeboekt en vlieg 21 december in de avond terug naar Nederland en kom op 22 december om 08.00 uur in de ochtend aan.
Donderdag, 24 september 2015
Ja eindelijk naar Kuta om te surfen met twee andere studenten Tessa en Mathijs. Erg gezellig wezen lunchen bij de KFC die hier erg duur is vergeleken met andere restaurants. Daarna een surfplank gehuurd voor twee uurtje. Wauw, wat een golven, wat een strand en wat een temperaturen geen wetsuit en geen kou. Het zand daarentegen kan je niet langer dan anderhalve minuut op staan want anders verbrand je je voeten, maar he als dat het ergste is.
Ik heb heerlijk kunnen surfen voor mijn doen dus als beginner, mijn goede voornemen voor deze drie maanden in Bali is om elke week minimaal een keer te gaan surfen. Wel ga ik voor de volgende keren opzoek naar een goede surfinstructeur, zodat ik daadwerkelijk ook sneller kan leren.
We zijn wel weer rond 16.00 uur terug gegaan aangezien Bob, een van de studenten, jarig was. We zijn daarom met bijna de hele groep wezen eten bij Dirty Duck en ik heb daar voor de eerste keer in mijn leven eend gegeten. Eend is hier een delicatesse, maar ik vond het niet geweldig ook niet vies maar niet geweldig. Daarna nog langs een frozen yoghurt zaak geweest, maar aangezien ik dinsdag wel last had van buikpijn heb ik maar niets genomen met heel veel moeite heb ik het kunnen weerstaan.
Vrijdag, 25 september 2015
Dit was net een dag als de woensdag, ik heb niet veel gedaan. Wel stage gelopen maar verder een beetje rustig aan gedaan. Tussendoor ben ik boodschappen wezen halen en wezen tanken, volgens mij heeft de scooter waar ik op rijd een hele kleine tank, want ik moet best vaak gaan tanken.
Wel heb ik zelf na zo’n surfdag als gisteren nog even uitgezocht hoe duur het is om een surfplank mee te nemen naar Nederland en hoe ik dat zou kunnen reserveren. Het slapen gaat ook al veel beter ben in de avond ook er moe en kom er in de ochtend erg vroeg uit voor mijn doen, zelfs als ik kan uitslapen sta ik rond 7 uur naast mijn bed.
Zaterdag, 26 september 2015
Vandaag stond de wekker om 05.45 aangezien we om 06.50 in Ubud bij de organisatie Hubud moesten staan om met de bus West Bali te kunnen verkennen. Het was natuurlijk een zeer toeristische trip, maar alsnog erg leuk.
Allereerst hebben we een boottripje gemaakt door de jungle en zijn we wezen kijken hoe de west Balinezen zout filteren. Vervolgens zijn we naar een huis geweest waar we slangen, alligators, aapjes en andere dieren kon zien. Dit was een organisatie die de dieren red en vervolgens weer vrijlaat, eigenlijk wat wij met zeehonden doen in Nederland.
De man vertelde dat er baby aapjes te koop waren op de lokale markt, maar dat je die nooit moest kopen. De rede hiervoor is dat je er misschien een red het aapje wat je gekocht heb. Maar omdat je er super veel voor betaald gaat de verkoper bellen naar een jager met de vraag of dat hij drie moeder apen wil doden, zodat hij de drie baby aapjes weer voor veel geld kan verkopen. Oftewel koop geen aap, ook al zijn ze heel schattig.
Als derde activiteit zijn we met paard en koets naar de tempel geweest, wat enorm tegen mijn principes inging. Aangezien het paard erg dun was en er drie of vier mensen in een karretje zaten. De tempel was wel erg mooi, we hadden die ochtend een sarong gehad met een west Balinese print. Deze sarong moesten we nu aan en werden gezegend met holywater en rijst.
De laatste activiteit was een vissersdorpje waar de vissers zelf hun boten verven en dus ook elke dag onderhielden aangezien de boten voor het grootste gedeelte uit hout bestonden. Daar hebben we ook de zonsondergang kunnen bekijken erg mooi. De laatste stop die we maakten was voor eten en vervolgens was ik rond half 11 denk ik in mijn kamer. Snel douchen en nog even met thuis skypen.
Zondag, 27 september 2015
Eerst stage van 11.00 tot 16.00 officieel maar ze zijn hier niet zo moeilijk als je later of eerder bent. Een best chaotisch dagje, er kwamen sponsors op bezoek vanuit Nederland en België dus we hebben met zijn alle geluncht en veel nieuwe mensen ontmoet. We hebben besproken wat deze mensen hier allemaal graag zouden willen doen op zondagen en dat was een hele lijst erg leuk om te zien dat ze zoveel dingen zouden willen proberen.
Vervolgens ben ik alleen naar Canggu gereden op de scooter met google maps aan natuurlijk, best spannend maar ben der uiteindelijk gekomen. Het plaatsje Canggu ligt in Kuta en is dus ook een druk bezochte plek door surfers vertelde het meisje achter “de balie” bij het hotel. Echter was mijn kamer nog onbedoeld bezet en kon ik er dan ook niet in, een soort van dubbelgeboekt dus. Na een poosje kwam Tessa ook aan en zijn we wezen eten en hebben we voor de zekerheid nog maar een kamer gezocht. Uiteindelijk gevonden in een “surfersvillage”, ik ben naar mijn kamer gegaan om me klaar te maken voor de full moon party at echo beach.
Daarna ben ik naar Tessa gereden en hebben we drank gehaald om wat te drinken bij vrienden van haar, erg gezellig. Na een tijdje zijn we rond 23.00 naar de full moon party gegaan en rond 02.30 was ik al weer terug. Naast dat ik me steeds een beetje beroerder voelden gingen er meerdere terug en kon ik meerijden. Eenmaal op mijn kamer erg misselijk en buikpijn dus niet echt goed geslapen maar ach.
Maandag, 28 september 2015
Om 11.00 uur ben ik naar de surfersvillage gereden om te gaan ontbijten met Tessa, eindelijk een westers ontbijtje. Eigenlijk mag ik dat niet zeggen want zolang ben ik er nog niet, maar pas nu besef je wat je thuis toch stiekem wel lekker vindt. Ik mis voornamelijk mayonaise en aardappels. Na het ontbijt zijn we naar huis gegaan en heb ik die middag weinig gedaan. Wel nog naar de supermarkt gelopen, dat doe ik de volgende keer niet meer als ik zoveel spullen ga halen. En ben pas om 20.00 uur wezen eten met drie andere studenten, Camille, Irina en Leila.
Ik ben bij een vegetarisch restaurant wezen eten met een heel nieuw concept van uiteten gaan. Je kon zelf je bord en bestek pakken en opscheppen van een heel buffet, elke schep was 3.000 RPH. De scheppen die je had genomen moest je zelf onthouden en later het bedrag in een potje doen, zonder enige controle of het bedrag klopt. Na het eten moet je je bord, bestek en glas afwassen en neerzetten voor de volgende mensen die komen eten.
I'll never see the world like I do right now
So take in what's around you
Put your camera down
Take a shot, give it all you got
I have a way of getting stuck on yesterday
I tend to miss the little things that come my way
Always looking forward, always looking back
They seem so near, but they're not here
Cause time moves on so quickly
Without or with me
I've got to take a breath
And slow down, slow down
My mind is racing
Catch up, catch up
I've gotta pace myself
I'm always wondering
But I don't need to go right now
Let go, let go
We hold our fears too tight
Begin, begin, to live your life
The present is our future past
We've gotta make this moment last
Right now” – Sabrina Carpenter
Dinsdag, 22 september 2015
Eigenlijk zullen deze dagen zoals vandaag vaker gaan voorkomen vanaf nu, het enige wat ik heb gedaan is stage gelopen en geskyped met papa. Heel raar maar de stagedagen die ik hier loop zijn lang niet zo intensief alles gaat op een ander tempo, langzamer. Alles wat ik wil weten en wil leren moet ik vragen de mensen op mijn stageplaats zijn erg verlegen en zullen niet zomaar uit zichzelf zeggen wat we moeten doen.
Er zijn daar vier mensen hele dagen twee vrouwen en twee mannen. Katut is een man en heeft toch een soort van de leiding, hij is dan ook mijn stagebegeleider daar. Karmen is de andere jongen meer, hij is 16 jaar oud en tot een jaar geleden kon hij nog lopen, nu zit hij in een rolstoel en hier weten ze niet precies wat Karmen heeft. Kamong en Dayuh zijn de twee vrouwen beide doen gewichtheffen en beide zijn tot de heupen verlamd maar hebben wel gevoel in hun benen.
De eerste week proberen Anique en ik zoveel mogelijk te kijken om dan vervolgens aansluitend sportprogramma te kunnen bieden. Dus eigenlijk hebben we vandaag niet heel veel gedaan behalve gepraat en spelletjes gespeeld.
In de avond heb ik met papa kunnen skypen, helaas wel een verschrikkelijke verbinding. Het missen van thuis wordt al minder en langzaam aan kom ik hier in een ritme en wen ik aan de omgeving.
Woensdag, 23 september 2015
Deze dag was een huiswerkdag, we hebben hier in de tuin aan onze schoolopdrachten gewerkt en verder niet echt bijzondere dingen gedaan. Voornamelijk uitgekeken naar donderdag.
Echter heb ik besloten om niet meer te gaan reizen en gewoon drie maanden stage te lopen en dan naar huis te komen. Dus ik heb mijn vlucht omgeboekt en vlieg 21 december in de avond terug naar Nederland en kom op 22 december om 08.00 uur in de ochtend aan.
Donderdag, 24 september 2015
Ja eindelijk naar Kuta om te surfen met twee andere studenten Tessa en Mathijs. Erg gezellig wezen lunchen bij de KFC die hier erg duur is vergeleken met andere restaurants. Daarna een surfplank gehuurd voor twee uurtje. Wauw, wat een golven, wat een strand en wat een temperaturen geen wetsuit en geen kou. Het zand daarentegen kan je niet langer dan anderhalve minuut op staan want anders verbrand je je voeten, maar he als dat het ergste is.
Ik heb heerlijk kunnen surfen voor mijn doen dus als beginner, mijn goede voornemen voor deze drie maanden in Bali is om elke week minimaal een keer te gaan surfen. Wel ga ik voor de volgende keren opzoek naar een goede surfinstructeur, zodat ik daadwerkelijk ook sneller kan leren.
We zijn wel weer rond 16.00 uur terug gegaan aangezien Bob, een van de studenten, jarig was. We zijn daarom met bijna de hele groep wezen eten bij Dirty Duck en ik heb daar voor de eerste keer in mijn leven eend gegeten. Eend is hier een delicatesse, maar ik vond het niet geweldig ook niet vies maar niet geweldig. Daarna nog langs een frozen yoghurt zaak geweest, maar aangezien ik dinsdag wel last had van buikpijn heb ik maar niets genomen met heel veel moeite heb ik het kunnen weerstaan.
Vrijdag, 25 september 2015
Dit was net een dag als de woensdag, ik heb niet veel gedaan. Wel stage gelopen maar verder een beetje rustig aan gedaan. Tussendoor ben ik boodschappen wezen halen en wezen tanken, volgens mij heeft de scooter waar ik op rijd een hele kleine tank, want ik moet best vaak gaan tanken.
Wel heb ik zelf na zo’n surfdag als gisteren nog even uitgezocht hoe duur het is om een surfplank mee te nemen naar Nederland en hoe ik dat zou kunnen reserveren. Het slapen gaat ook al veel beter ben in de avond ook er moe en kom er in de ochtend erg vroeg uit voor mijn doen, zelfs als ik kan uitslapen sta ik rond 7 uur naast mijn bed.
Zaterdag, 26 september 2015
Vandaag stond de wekker om 05.45 aangezien we om 06.50 in Ubud bij de organisatie Hubud moesten staan om met de bus West Bali te kunnen verkennen. Het was natuurlijk een zeer toeristische trip, maar alsnog erg leuk.
Allereerst hebben we een boottripje gemaakt door de jungle en zijn we wezen kijken hoe de west Balinezen zout filteren. Vervolgens zijn we naar een huis geweest waar we slangen, alligators, aapjes en andere dieren kon zien. Dit was een organisatie die de dieren red en vervolgens weer vrijlaat, eigenlijk wat wij met zeehonden doen in Nederland.
De man vertelde dat er baby aapjes te koop waren op de lokale markt, maar dat je die nooit moest kopen. De rede hiervoor is dat je er misschien een red het aapje wat je gekocht heb. Maar omdat je er super veel voor betaald gaat de verkoper bellen naar een jager met de vraag of dat hij drie moeder apen wil doden, zodat hij de drie baby aapjes weer voor veel geld kan verkopen. Oftewel koop geen aap, ook al zijn ze heel schattig.
Als derde activiteit zijn we met paard en koets naar de tempel geweest, wat enorm tegen mijn principes inging. Aangezien het paard erg dun was en er drie of vier mensen in een karretje zaten. De tempel was wel erg mooi, we hadden die ochtend een sarong gehad met een west Balinese print. Deze sarong moesten we nu aan en werden gezegend met holywater en rijst.
De laatste activiteit was een vissersdorpje waar de vissers zelf hun boten verven en dus ook elke dag onderhielden aangezien de boten voor het grootste gedeelte uit hout bestonden. Daar hebben we ook de zonsondergang kunnen bekijken erg mooi. De laatste stop die we maakten was voor eten en vervolgens was ik rond half 11 denk ik in mijn kamer. Snel douchen en nog even met thuis skypen.
Zondag, 27 september 2015
Eerst stage van 11.00 tot 16.00 officieel maar ze zijn hier niet zo moeilijk als je later of eerder bent. Een best chaotisch dagje, er kwamen sponsors op bezoek vanuit Nederland en België dus we hebben met zijn alle geluncht en veel nieuwe mensen ontmoet. We hebben besproken wat deze mensen hier allemaal graag zouden willen doen op zondagen en dat was een hele lijst erg leuk om te zien dat ze zoveel dingen zouden willen proberen.
Vervolgens ben ik alleen naar Canggu gereden op de scooter met google maps aan natuurlijk, best spannend maar ben der uiteindelijk gekomen. Het plaatsje Canggu ligt in Kuta en is dus ook een druk bezochte plek door surfers vertelde het meisje achter “de balie” bij het hotel. Echter was mijn kamer nog onbedoeld bezet en kon ik er dan ook niet in, een soort van dubbelgeboekt dus. Na een poosje kwam Tessa ook aan en zijn we wezen eten en hebben we voor de zekerheid nog maar een kamer gezocht. Uiteindelijk gevonden in een “surfersvillage”, ik ben naar mijn kamer gegaan om me klaar te maken voor de full moon party at echo beach.
Daarna ben ik naar Tessa gereden en hebben we drank gehaald om wat te drinken bij vrienden van haar, erg gezellig. Na een tijdje zijn we rond 23.00 naar de full moon party gegaan en rond 02.30 was ik al weer terug. Naast dat ik me steeds een beetje beroerder voelden gingen er meerdere terug en kon ik meerijden. Eenmaal op mijn kamer erg misselijk en buikpijn dus niet echt goed geslapen maar ach.
Maandag, 28 september 2015
Om 11.00 uur ben ik naar de surfersvillage gereden om te gaan ontbijten met Tessa, eindelijk een westers ontbijtje. Eigenlijk mag ik dat niet zeggen want zolang ben ik er nog niet, maar pas nu besef je wat je thuis toch stiekem wel lekker vindt. Ik mis voornamelijk mayonaise en aardappels. Na het ontbijt zijn we naar huis gegaan en heb ik die middag weinig gedaan. Wel nog naar de supermarkt gelopen, dat doe ik de volgende keer niet meer als ik zoveel spullen ga halen. En ben pas om 20.00 uur wezen eten met drie andere studenten, Camille, Irina en Leila.
Ik ben bij een vegetarisch restaurant wezen eten met een heel nieuw concept van uiteten gaan. Je kon zelf je bord en bestek pakken en opscheppen van een heel buffet, elke schep was 3.000 RPH. De scheppen die je had genomen moest je zelf onthouden en later het bedrag in een potje doen, zonder enige controle of het bedrag klopt. Na het eten moet je je bord, bestek en glas afwassen en neerzetten voor de volgende mensen die komen eten.
-
01 Oktober 2015 - 21:44
Tonnie Hokke:
Super leuk verslag, wij volgen je. Mooie foto's. -
02 Oktober 2015 - 22:57
Chiel En Françoise:
Lieve lieve Schat,
Na een wat moeizame start en jetlag perikelen zijn we blij dat je nu echt geland bent in Indonesië.
Blij zijn we om je eerste verslagen vanuit Bali te lezen en kijken enorm uit naar de volgende mooie levendige avonturen op je blog. Natuurlijk volgen je (jullie) op de voet!!
We vinden het erg stoer wat je daar de komende maanden gaat ondernemen. Over drie maanden weten we zeker dat je met een koffer vol aan levenservaring terugkeer op Hollandse bodem.
We zijn trots op je, veel plezier en hou je taai!
Groetjes, Pa en Ma
-
03 Oktober 2015 - 14:15
Nena:
Hoi Manon,
Wat leuk om je verhalen te lezen! En heerlijk je eigen kamertje waar je je soms toch even terug kan trekken. Ik herken het gemis zo, maar voor je het weet ben je aan alle andere geluiden, geuren en kleuren gewend en is dat ook een thuis! Met je pa en ma appen en skypen is dan zo fijn en gelukkig kan dat gewoon!!
Heeeel veel plezier en genietse verder en ik kijk alweer uit naar je volgende verhaaltje :)!
Liefs Nena
-
08 Oktober 2015 - 20:59
Zeger Braber:
lieve manon,
Vandaag een bezoek gebracht aan pa en ma ,en je mailadres gekregen en enkele verhalen gehoord .
We vinden het een hele onderneming die je bent aangegaan , super hoor .
Dit is een mooie ervaring die je daar beleef ,en zal dit nooit meer vergeten en neem dit mee in je verdere leven .
Geniet van alles van wat je meemaak en maak er het beste van .
We zijn heel trots op je ,en blijven je volgen .
Groeten van Ine en zeger . -
13 Oktober 2015 - 21:57
Donna:
Lieve Manon,
Wat leuk om je verhalen te lezen! Oh ik ben best een beetje jaloers op het surfen hoor, super leuk!
En is niet gek dat gemis, maar ik denk dat je over 3 maanden Bali wel weer zal missen ;)
Dus geniet met volle teugen en ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Liefs Donna
ps. geniet van het weer, want ik heb vandaag voor het eerst mijn winterjas aangetrokken..
-
14 Oktober 2015 - 10:36
Myriam:
Ha Manon,
Ik had nog helemaal niet meegekregen dat je een waarbenjijnu bijhoudt, Nena vertelde mij het afgelopen zondag.
Heel erg leuk om je verhalen terug te lezen , ik keek er ook altijd naar uit om de verhalen van Rosa en Nena op waarbenjijnu te volgen. Het is voor de thuisblijvers heel leuk om te lezen.
Mooie ervaringen doe je op en zoals je pa al schreef "een koffer vol levenservaring", je ontmoet zoveel nieuwe mensen en ook de groep waar je mee werkt is denk ik ook een heel dankbare groep.
We hebben al een indruk gekregen van de omgeving door jouw foto's op FB, echt zoooo mooi! Die temperatuur is ook echt goed voor je lijf , kan niet anders en ook het tempo veel beter voor je gestel. Hier in het westen zijn we allemaal zo gehaast!
Nou meid , geniet volop en houdt het zennnnnn gevoel vast zolang het kan!
Liefs , Myriam -
15 Oktober 2015 - 15:16
Zeger Braber:
Hoi Manon ,
We hopen dat je het leuk hebt .
Het is zeker wel erg warm, regelmatig water drinken dat is heel belangrijk .
Dat heb ik ook ervaren in El Salvador .
En hoe is het eten wel even wennen zeker , maar misschien vind je er gerechten die kunt meenemen,enals je weer thuis bent uitproberen .
Groeten aan het meisje uit Zierikzee ,nu hou je taai .
Ine en Zeger. -
21 Oktober 2015 - 08:21
Lisette Tissen:
Hallo Manon,
Wat een mooie ervaring.
En knap dat je het volhoud.
Geniet er van Manon en ik blijf je blog volgen -
10 November 2015 - 19:54
Zeger Braber:
Lieve Manon ,
We hopen dat alles goed gaat met je , we zijn benieuwd .
De afgelopen week liep ik op den diek in Middelharnis ,en werd ik aangesproken door twee meiden
van jou leeftijd uit Middelharnis en Sommelsdijk die vroegen mij waar is Manon,en hoe gaat het met haar.
Ik gaf als antwoord ze maakt het zeer goed .
Ze is met een vriendin uit Zierikzee naar Bali ,ze zijn daar om rijst en specerijen in te kopen .
Want ze hebben een hotel -restourant gekocht in Middelburg ,en gaan dat samen beheren .
Ik zei ja het zijn echte kanjers en ondernemers .
De meiden keken me verbaast aan ,en bij deze een groet van de meiden .
We wensen je veel geluk en plezier met al je ervaringen die je daar op doet .
Geniet van alle mooie dingen die je beleef .
Groeten van Ine en Zeger . -
01 December 2015 - 21:56
Zeger Braber:
Lieve Manon ,
Bedankt voor je brief ,dat je al zoveel geleerd hebt in de korte tijd dat je in Bali bent .
Dit alles zal je kracht geven om hoe je in het leven komt te staan .
Is de hitte een beetje dragelijk het zal wel een hele verandering zijn als je weer in
Nederland bent .
Zeker wat de temperatuur aangaat ,hier gaat alles van dag tot dag veranderen ,
de dagen worden korter en de aanloop naar de winter is begonnen .
Nu kan je de dagen afstrepen van December en gaan aftellen voor je vertrek naar je veilige
thuishaven .
Groeten van Ine en Zeger.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
